Gonçalo Almeida & Rutger Zuydervelt

Eventual (32:11)

cd/lathe cut/dl on Gusstaff Records, February 2023

Available here

‘Eventual’ is the first album by double bass player Gonçalo Almeida and ’knob twidler’ Rutger Zuydervelt. It’s not exactly their first collaboration though, having released two EPs, ‘Doze Ruinas’ and ‘Jangadas’, and being colleagues in Hydra Ensemble (with cellists Lucija Gregov and Nina Hitz).

When film maker Lex Reitsma commissioned Rutger Zuydervelt for the soundtrack of his documentary about photographer Koos Breukel, Zuydervelt proposed to involve Gonçalo Almeida. Reitsma agreed and visited Almeida to record a selection of double bass improvisations. The plan was for Zuydervelt to weave these recordings into the score, but in the end not much of it was used.

Both Almeida and Zuydervelt felt that the wealth of recorded material was too beautiful to lay to waste, and since they had plans to create more music as a duo anyway, it was logic step to give this session a new purpose.

After a few false starts (and more than a year after the recording), Zuydervelt found a successful angle and constructed ‘Eventual’; a long-form drone composition, created by combining multiple edits of Reitsma’s recordings, and making use of the gorgeous harmonics and overtones of Gonçalo’s playing.
While Almeida is also a master in furious skronk, ‘Eventual’ highlights his more minimalistic and patient side, combined with the detailed and multi-layered sound design by Zuydervelt. The icing on the cake is the beautiful mastering by Jos Smolders.

Reviews

Subjectivisten

Na twee eerdere mini’s samen in 2015 en 2016 zijn beide heren nu onvermijdelijk, want eens moest dit gebeuren, samen te horen op een volledig album Eventual, dat uitgebracht is op het innovatieve Poolse label Gusstaff Records. Dit kwam tot stand toen filmmaker Lex Reitsma aan Zuydervelt de opdracht gaf voor de soundtrack van zijn documentaire over fotograaf Koos Breukel en Zuydervelt voorstelde om Almeida erbij te betrekken. Uiteindelijk werd niet veel voor dat doel gebruikt, maar vonden beide het materiaal te mooi om weg te gooien. Gelukkig maar, want hetgeen ze hier laten horen mag er wezen. Ze serveren er één lange track van een goede 32 minuten lang. Almeida brengt er zijn kunsten op de contrabas, terwijl Zuydervelt met elektronica, veldopnames en productie de rest doet. Ze brengen een vrij minimalistisch geheel, dat door de bewerking van Zuydervelt van de nodige lagen en diepgang wordt voorzien. De muziek is feitelijk één lang en bijzonder klanklandschap, dat net als de natuur geleidelijk van karakter verandert. Eigenlijk is het een uit de losse pols gemaakte drone compositie geworden, waardoor diverse genres vermalen zijn. Ze vormen een soort symbiotisch geheel, waarbij de muziek van beide tot een ander bijna buiten hunzelf liggend niveau stijgt. Dat levert uiteindelijk een tot de verbeelding sprekend en uiterst biologerend geheel op, dat je ademloos uitzit. Wat een schitterend kleinood!

Vital Weekly

Both gentlemen don’t need a complete introduction since they are featured frequently here at Vital Weekly. Both play in Hydra Ensemble (double bass, two celli and electronics). Zuydervelt was a guest with the Selva (double bass, cello, and drums). It’s not their first recording as a duo. In 2015, ‘Doze Ruínas’ was released on Cylinder Recordings. Twelve pieces lasting eighteen minutes in total. Short pieces with a clear distinction between the double bass and the electronics. Here, on ‘Eventual’, we have an exquisite blend of the two. Thirty-two minutes of blissful and suspenseful music in a few continuous sections with a small break around the 20-minute mark. The whole piece is a brilliant concoction of double bass and electronics with an orchestral feel. The suspense lies in the implied chord progression and interval changes within the slowly repeating and evolving sounds. It starts with Almeida saying: so I’ll do a little bit more of this.

What follows is 32 minutes of engaging music that’s not intrusive and, in some sections, impressive profound bass additions that come in quite naturally. Apart from the beginning, there’s another vocal bit hidden in the mix. The mastering is courtesy of Jos Smolders at EARlab. He did a marvellous job, creating a living entity that breathes and evolves for half an hour. ‘Eventual’ started as a score for Lex Reitsma’s documentary on photographer Koos Breukel. But as the liner notes state, not much of this material was used in the final film score. Not letting the material get to waste, Zuydervelt did some long and hard thinking and devised a suitable angle for the material: a long-form drone composition. And the rest is, as they say, history. It also explains the cinematic quality of the work. And as I see it, you can make your own movie in your mind listening to this beautiful piece of music.

Moore Magazine

Gonçalo Almeida is een avontuurlijke contrabassist die ik kende van Spinifex, Bulliphant, het Hydra Ensemble en nog veel meer. Rutger Zuydervelt, de elektronicamagiër die ook wel bekend staat als Machinefabriek, werkte al eerder met Almeida samen, onder meer in het Hydra Ensemble en met The Selva, een van Almeida’s andere bands, maar Eventual is wat mij betreft hun meest vergaande muzikale avontuur.

Hier worden de grenzen van de contrabas opgezocht en soms ook overschreden, met als resultaat weerbarstige muziek die af en toe behoorlijk kan wringen. Ruim een half uur lang nemen deze twee avonturiers je als luisteraar mee op een ongelofelijke muzikale reis naar onbekende terreinen. Een absolute aanrader voor avontuurlijke luisteraars.

Salt Peanuts

Eventual continues Almeida’s collaborative work with Dutch ’knob twidler’, sound artist-sound designer-visual artist Rutger Zuydervelt (aka Machinefabriek, he designed the cover of Defiant Illusion), after releasing two EP’s together and playing together in the Hydra Ensemble (with cellists Lucija Gregov and Nina Hitz).
 The 32-minute piece was planned to be a soundtrack for Dutch filmmaker Lex Reitsma’s documentary about photographer Dutch Koos Breukel. The plan was to weave Almeida’s solo double bass improvisations into Zuydervelt’s score but in the end it was not used. But Almeida and Zuydervelt felt that the wealth of recorded material was too beautiful to lay to waste, and after more sonic experiments Zuydervelt structured this piece as a long-form, atmospheric drone composition, rich with gorgeous harmonics and overtones of Almeida’s minimalist and patient, bowed double bass. A highly immersive listening experience.