1. Slaapdronken
2. Slaapwandelen
3. Slaapmiddel
3-inch cdr, July 2006
SOLD OUT
But appears on the compilation Slaapzucht, in digital format
Reviews
Vital Weekly
Now that the career of Machinefabriek is definitely rising, with a CD for Lampse and some 7" on a UK label, it is perhaps strange to see two new releases in the format of 3"CDR, self released. But Machinefabriek, aka Rutger Zuydervelt, is a man of no rest. No wonder that one of the two is called 'Slaap' (dutch for sleep). Using a variety of tools (from electric guitar to electric toothbrush and tuning fork to laptop), he created three pieces dealing with sleep. Although it sees a continuation of his previous CD for Lampse, these tracks are perhaps a bit more 'ambient' than much of his previous work. Waving tones, in which the sustained guitar plays the main role, play a dark atmospheric sound. Probably not putting the listener in a state of immediate sleep, these pieces are a bit too dark for that, but of great quality however.
Kindamuzik
Ondanks alle succes van Marijn in het afgelopen voorjaar is Rutger Zuydervelt nog steeds even productief als voorheen. Dit jaar nog zal zijn tweede complete album Slaapzucht verschijnen. Daarop zijn Slaap en Zucht verzamelt, twee mini-albums van amper twintig minuten die hij het afgelopen half jaar maakte en nu uitbrengt in eigen beheer. Wat voor rustigs de titels ook doen verwachten, comfortabele dommelmuziek is het zeker niet. Nee, eerder muziek als een onheilspellende koortsdroom.
Het recept is niet erg veranderd sinds Marijn. De drones worden nog steeds gevoed door instrumenten als gitaar en accordeon, die vervolgens onherkenbaar terugkeren in een malende stroom van feedback. Vooral op Slaap lijkt Machinefabriek zich te hebben ontwikkeld. De drie nummers zijn stekeliger en dynamischer. Ze begeven zich niet meer in een éénrichtingscresendo van luchtig naar zwarte donder, zoals op zijn bejubelde debuut, maar slaan af en toe hobbelige zijweggetjes in. Hij neemt alle tijd om ze uit te werken, waardoor je makkelijk wordt meegelokt richting afgrond. Steeds is er spanning tussen stilte en gebroken geluid, tussen lieflijk gitaarspel en robuust gebrom, tussen subtiel geritsel en hard industrieel. Die spanning komt nergens tot ontlading, waardoor dat onbestemde gevoel blijft.
