1. Fluister
2. Donderwolk
3. Onweer
4. Maris
5. Wintervacht
3-inch cd-r, October 2006
Sold out
But some tracks appear on the compilation Weleer
Reviews
Aquarius
Super limited, self released ep from one of our favorite proponents of what we've decided to call fuzzy dreamdrone soft noise. Well, actually, we only decided to call it that just now, but it does describe the sound of Machinefabriek perfectly, as well as his Lampse labelmates Jasper TX and Gultskra Artikler, all of whom traffic in similar droney drift...
On Stottermuziek, Machinefabriek explores similar territory as on his AQ record of the week Marjin from back in May. A dark dreamlike journey through a swirling soundworld of minimal whir and hum, shimmer and sparkle. Super soft shuffling swells of barely there sound, bits of hiss and whirring white noise surfacing here and there, strings woven into soft smears of sound, crumbling slightly distorted melodies drifting to and fro like some alien sonic tide, buzzing steel strings over a muted distant percussive throb, all delicately arranged into a gorgeous soft focus sonic landscape.
Packaged a bit like the Celebrate Psi Phenomenon releases in sleeves made from old wall paper, in little 3" plastic pouches with a sticker affixed to the front. And as with most things like this... very limited!!!
Gonzo (circus)
Wij vertrouwen geen mensen die de referentie Fennesz achteloos gebruiken. Fennesz is een naam die men niet ijdel gebruikt, Tim Hecker, Pimmon en Ryjo Ikeda passen ook in dit rijtje thuis en sinds kort hebben we Machinefabriek aan toegevoegd. Ik beken, ietwat vroeg om iemand in de Galerij Der Groten binnen te loodsen, maar de zilveren schijfjes die ons laatst te beurt vielen kleven nog steeds aan deze eeuwig gekwelde ziel. Het heeft alles met de charme, het vakmanschap en overweldigende, haast stuitende naïeve eerlijkheid van Rutger Zuydervelt te maken. Eindeloos heb ik door 'Stottermuziek' gestruind, tot ik ben blijven zitten en het zag, aanhoorde en wie weet begreep. Een kleine 3" cd, verpakt in een ouderwets stukje behangpapier en gezegend met een fijn woord. 'Stottermuziek', het smelt als een brok chocolade in de mond. Twintig eerlijke minuten muziek. Donker, maar voorzien van een streepje lichtinval.
Hypnotiserend, maar evengoed aards en doorkruist door de het fluwelen vioolspel van Marjolein Selen. Hard en Spartaans repetitief, nu pas lees ik dat het nummer 'Donderwolk' heet. Toeval is een illusie in de wereld van Zuydervelt. Alles heeft zijn plaats, zijn functie of soms ook niet, maar dan hoort het zo en net dat weet hij, beter dan wie ook. Er is altijd regen op komst bij Machinefabriek, maar de zon loert om de hoek. Klaar om in volle pracht open te breken. Ironisch genoeg hoor ik in 'Onweer' het zonlicht doorschemeren. Iemand voorspelde de Apocalyps. Niemand vlucht, het wachten is heerlijk.
Vital Weekly
Somewhere along the lines I lost count of Machinefabriek 3" CDR releases, but my best guess it has been close to fifteen now. In the early not wanting to settle himself on any sort of musical style, safe perhaps for the fact that they were 'electronic' in one form of the other, in the last three or so however Machinefabriek moved towards a more quieter, textured music, usually for variations of guitarplaying. Here he does the same, except that he is creating violin sounds. In the first two pieces this is be recognized, but as the disc progresses the stutter, as announced in the title, takes over and computer land is entered, with a deep and low humming of drone sounds to end the proceedings in 'Wintervacht', a beautiful but vague humming of dark clouds during wintertime. Machinefabriek seems to have found his style, as started with his CD release 'Marijn' and explores that sound in various forms, and as such he does indeed a pretty fine job.
Subjectivisten
Bij Stotter krijg je 5 stukken die bij elkaar zo'n 22 minuten duren. De openingstrack "Fluister" kan je door het inderdaad zachte geluid beter met de koptelefoon beluisteren. Het is haast verstilde ambient met een donkere drone op de achtergrond. Daarna krijg je "Donderwolk", die meteen de aandacht trekt door de onheilspellende vioolklanken van Marjolein Selen, die bovenop de fijne ambient prijkt. De track "Onweer" is door de aanzwellende ambientnoise minstens zo onheilspellend. In "Maris" krijg je dan echt stottermuziek met stuiterende beats en bliepjes. Je bent dan al redelijk verwend met prachtig en divers geluid, variërend van glitch, drones, ambient en avant-garde. Tot slot krijg je nog het wonderschone, aangrijpende "Wintervacht", die met ijzige ambientnoise en klassiek getinte klanken voor een kroon op het geheel zorgen. Wat een krachtige pracht op deze kleine maar grootse schijf. Het evenaart met gemak alles wat op Type records zit.
Kindmuzik
Rutger Zuydervelt oftewel Machinefabriek is zoals het elke zichzelf respecterende noiseproducer betaamt een bezig baasje. Deze mini-cd is één van de twee releases die hij deze maand uitbrengt en de zoveelste in 2006. Hij bevat vijf verstilde werkjes die naar goede gewoonte in het ondoorzichtige niemandsland tussen noise, drones, ambient één stilte ronddwalen, hoewel je op Stottermuziek de noisecomponent nauwelijks terughoort. De muziek is zoals gewoonlijk van Zuydervelt alleen, behalve op 'Donderwolk', waar de krassende en onheilspellende viool van Marjolein Selen weerklinkt.
Mooi ook dat Zuydervelt er steeds weer een totaalpakket van maakt. Het hoesje is een stuk behangpapier, je krijgt er een vreemde, uit haar context gerukte foto van een auto-ongeval bij, en op een bijgevoegde sticker houdt een jeugdige knaap zich onledig met het in stukken zagen van een iBook. Mocht er overigens ooit iets foutlopen met het hoesje, dan zit er voor de knutselaar in jezelf - wel zo handig - een extra stuk behangpapier bij. Evocatieve titels als 'Fluister', 'Onweer' en 'Wintervacht' maken het plaatje vervolgens compleet.
Het fijne aan Machinefabrieks muziek is dat hij steeds weer anders klinkt maar feitelijk toch niet. Of hij zich nu te buiten gaat aan pruttelende noise, Chinese volksliederen naar zijn hand zet of herfstige impressies uit zijn pc tovert, altijd kan je uit de breekbare melancholie en uitgepuurde schoonheid wel afleiden dat het hier een werkje van Machinefabriek betreft. En hoewel het er af en toe nogal dreigend aan toe gaat, blijf je na deze veel te korte twintig minuten wonderschone pracht naar meer verlangen. Machinefabriek is pure poëzie.
Sonomu.net
Another in a long line of tiny, perfect twenty-odd minutes issued by Holland´s Machinefabriek, Stottermuziek is a suite in five movements, comprised of various layers of electronic sound both solid and gaseous, ambient music somehow both static and narrative at the same time. The mood, while always soothing, draws the listener in and makes him pay close attention to the small evolutions taking place. Stottermuziek closes with its longest and most graceful piece, "Wintervacht", into which what sounds like the subtle rasp of a violin being stroked against a hazy background insinuates itself, until it is all stretched into one grand, elongated sigh of relief, as when the head finally nestles into the pillow after a long, demanding day. Exquisitely rendered.
