1. Licht
3-inch cdr, Januari 2005
Sold out
But appears on the compilation Weleer
Reviews
Vital Weekly
More Machinefabriek (see also last week) of really fresh material. This twenty-two minute was recorded between December 31st 2004 and January 5th 2005 and released right away. Here Machinefabriek uses laptop, guitar, effects, minidisc, radio, synth and someone playing a violin. As we noted last week, Machinefabriek's music is all over the place and here he goes into the world of drone music. Thickly layered, swirling masses of sound that slowly builts into a noisy crescendo, when the dream is over and the sound turns into a nightmare of sorts. After that there is no more sound - just silence. The noisy ending wasn't so my thing, but the rest was certainly nice enough indeed.
3voor12 Arnhem/Nijmegen
"Machinefabriek maakt keihard lieflijke ambient van hoog niveau"
Al meer dan een week geen recensie te lezen en geen airplay bij Vuile Toon! We maakten ons zorgen! Waarom horen we zo lang niets van Machinefabriek? Gelukkig ontvingen we weer nieuw materiaal van de productieve geluidskunstenaar. De hoes van 'Lief' toont een vredig slapende treinreiziger. 3voor12/Arnhem-nijmegen reisde mee, werd badend in angstzweet wakker... en stapte toch opnieuw in.
Liefdesliedjes. Er zijn er genoeg van. En er zijn ook zat mensen die er meer dan genoeg van hebben. Het klinkt allemaal hetzelfde en alles is al gezegd. Dat is misschien wel zo, maar nog niet door Rutger Zuydervelt. Als Machinefabriek heeft hij geen woorden nodig, maar zegt hij het met een ruim twintig minuten durende soundscape. 'Lief' is echter geen achtergrondbehang met bloemetjesmotief. Het is een indringende compositie die je van natte droom naar nachtmerrie leidt.
De 3" cd opent zoals we dat van Machinefabriek gewend zijn: een piepende en knarsende lift-off. De luisteraar wordt al glitchend opgetild naar hogere regionen waar post-rockende gitaren en viooldrones je laten zweven op een lieflijke wolk. Een minutenlange climax waarin desondanks een pijnlijk bijtende grondtoon doorklinkt. Soms neig je die te vergeten, maar er komt een moment dat de onrust genadeloos ruisend toeneemt en de wolk barst. Dan regent het enkel nog druppels herinnering aan die ene mooie melodie, die je nooit helemaal kon doorgronden.
Aan zoetsappige omschrijvingen valt bijkans niet te ontkomen. Toch is dat niet het stempel dat Machinefabriek verdient. Vanwege de grotere rol van de gitaar lijkt het alsof Fennesz zijn warmste dekentje om je heen slaat, maar met een unheimische dreiging die niet onderdoet voor de duisterste Mogwai-bewerkingen. Zo hard kan liefde ook zijn, en dat is wat 'Lief' zo mooi maakt.
Na twintig minuten is het luisterspektakel afgelopen. Je staat weer op de grond, maar niet helemaal met beide benen. Een beetje verward blijf je achter. Wat is er nou allemaal gebeurd? En vooral: was dit nou alles? Op repeat dan maar! De muziek is immers gelaagd genoeg om meer luisterbeurten te overleven. Bovendien is 'Lief' coherenter dan het oudere, meer collage-achtige Machinefabriek-werk. Misschien wordt het inmiddels eens tijd voor een volledige cd. Er mag immers best wel eens een weekje voorbij gaan zonder Machinefabriek-recensie.
Oor
"Lief" ('opgenomen tussen 31 december en 5 januari 2005, met een laptop, een gitaar, effectapparatuur, een minidisc, een oud radiootje, een cassettedeck, een memorecorder, een microkorg en het vioolspel van Marjolein') is één langgerekte drone: een opeenstapeling van storings- en feedbackklanken waaruit langzaam de Korg en het vioolspel naar boven komen. De exercitie duurt twintig minuten, en dat is vrij lang.
Kindamuzik
Een ander werkje uit de fabriek heet Lief en bestaat uit één lang nummer waarop hij vioolspel heeft verwerkt in zijn gebroken ruis. Het resultaat is een monotoon gezoem dat klinkt alsof een toets van een orgel is blijven hangen. Met vlagen trekt het aan tot een indrukwekkende soundscape die langzaam, bijna onmerkbaar, verder opzwelt. Tenslotte brokkelt ze krakend af en komt sputterend tot stilstand. Live gaat het er een stuk minder subtiel aan toe. Daar draait de fabriek op volle toeren zoals je 25 mei op het Festival aan de Werf te Utrecht weer kunt horen.
