Machinefabriek with Anne Bakker

1. Scene 1
2. Scene 2
3. Scene 3
4. Scene 4
5. Scene 5
6. Scene 6
7. Scene 7
8. Scene 8
9. Scene 9
10. Scene 10
11. Scene 11
12. Scene 12
13. Scene 13
14. Scene 14
15. Scene 15
16. Scene 16
17. Scene 17
18. Scene 18
19. Scene 19
20. Scene 20

cd/dl on Zoharum, November 2018

Stream and/or buy at Bandcamp,
send an with your order

Machinefabriek, or Rutger Zuydervelt, is one of the most prolific artists in the field of contemporary experimental music. However, unlike many musicians with extensive discographies, the quantity goes hand in hand not only with the quality but also diversity. "Short Scenes" (the sixth album by Rutger on Zoharum) is a mixture of electronic textures and neoclassical violin parts enclosed in twenty miniatures.

Rutger Zuydervelt on the album: ”Short Scenes” came to life when working on a soundtrack with violinist Anne Bakker. Taking a series of her improvisations as a starting point, I started to edit and construct them into new songs - no pre-conceived plan, just being lead by these violin recordings. Still working in the ”soundtrack modus operandi”, the resulting tracks are short and concise. None of them ended up being used in a score, but from the very beginning I felt these little vignettes would form a darn fine album. And here it is.”

Reviews

Freq

The twenty miniatures on Short Scenes barely push beyond three minutes in length, but each fits neatly into a cohesive whole that makes the album work as both abstract background music and an engaging delight to become lost in. Anne Bakker‘s violin moves deftly from mellow and swooping to staccato andexpressive, never wavering, always present and possessed of a delicate nuance. Rutger Zuyderveldt has reconstructed and edited Bakker’s improvisations as if they were for a soundtrack (one that never materialised), and there is a definite feeling that these pieces could accompany visual storytelling well.

Each vignette unfolds with the violin front and centre, and the observable Machinefabriek elements remain largely textural or mixed deep town. A couple of the scenes bring what sounds like samples made into percussion into the foreground, but these punctuate the album’s progress, never dominating, their presence brief and to the point, adding moments of movement and a hint of drama. In fact, that pretty much describes each track, but it is the way that they are ordered together across the album that makes them shine, a collection that is decidedly the sum of its parts and one which rewards detailed appreciation.

So while the scattered vocal snippets and booming tocsin rhythm of “Scenes 8” and “13” or the rumbling grind of “Scene 7” that resolves into a languorously drawn-out violin drone might possibly provide a peaks of obvious intensity, it is by no means the only reason to become enchanted by this record. Zuyderveldt leaves a fragmented “OK” to end “Scene 13”, and Short Scenes is decidedly much more than merely that. Short and sweetly done is a neat summation for a CD that demonstrates once again that restriction and limitation in source materials and methodology can become everything.

Ambientblog

Rutger Zuydervelt and Anne Bakker have often worked together before, on memorable releases like Halfslaap, Deining and Crumble. Their new collaboration on Short Scenes came to life when working together on a soundtrack.

Like on With Voices, there was no preconceived plan for the album – short violin improvisations of Anne Bakker were the starting point for further editing and constructing. With the violin as the main instrument, backed by adventurous electronics, this is as much ‘contemporary classical’ music as it is ‘contemporary experimental’ music.

The 20 tracks (or ‘vignettes’) are short (totalling 40 minutes), but effective: “we were still working in the ‘soundtrack modus operandi.'”
“None of them ended up being used in a score, but from the very beginning I felt these little vignettes would form a darn fine album. And here it is.”

A darn fine album, indeed. Once again.

Chain DNK

While being rather prolific, the average quality of Machinefabriek's is quite high and so it balances the recognizable sound palette of most of his releases with excursion in other territories as this one. This release is based around the reconstruction by Machinefabriek of the musical phrases played by Anne Bakker on violin and viola; reasonably the original music was tonal and almost classical in nature. While this collaboration started for a soundtrack, Rutger Zuydervelt recorded a series of improvisations and then he reworked them to obtain a more concise form.
The twenty scenes which compose this release are very short, usually under two minutes, and the main concern of Rutger Zuydervelt is the arranging of the lines in the aural field and the underlining of the long notes seldom used as a background for the phrases. There's also in many scenes an impressive use of silence to prepare the rise of the notes and something similar to the crackle of the vinyl to give an evidence to the listener that this is recorded music. As the scenes goes by there's a sense of a journey because, with every scene, there's a slight modification in the obviously rather monochromatic sound palette oscillation between drone based moments and more melodic ones.
This is a release that will perhaps be better received by fans of modern classical compared to other classes of listeners, and they will be exposed by far more subtler sounds masked by a rather familiar melodic framework. It's worth a listen.

Subjectivisten

Op het prestigieuze innovatieve Poolse label, dat “new experimental art” hoog in het vaandel heeft staan, brengen ze nu de cd Short Scenes uit. De titel zegt eigenlijk vooral wat over de lengte van de afzonderlijke stukken en niet zozeer over de totstandkoming ervan. Daar waar de één graag bouwt met lego of knutselt met klei, daar gaat Rutger Zuydervelt aan de slag met de viool- en altvioolimprovisaties van Anne Bakker. Zij levert in feite de bouwstenen, die door Zuydervelt dankbaar gereconstrueerd worden en met een elektronische en analoge lijmtube tot 20 samenhangende composities worden omgevormd. De lengte ervan varieert van een ruime minuut tot een krappe 4 minuten, waarbij de korte stukken overheersen. De output is daarbij zeer afwisselend doch consistent, van (dark) ambient en neoklassiek tot drones en experimentele elektronica. Die worden echter wel op zo’n ludieke, subtiele en bovenal spannende wijze gebracht dat het geheel je moeiteloos meevoert als een boeiende film, zij het dan met muzikale scenes en de (alt)viool in de hoofdrol. Beide zetten hier in ruim 40 minuten weer iets neer dat net zo bijzonder en biologerend als fijnbesnaard, diepgravend en wonderschoon is. Zonder ook maar enige scene te trappen, is een volgend klapstuk van deze twee wel weer een feit.

Opduvel

Anne Bakker is een (alt)violiste die thuis is in verschillende muzikale werelden. Zij maakt(e) deel uit van Quibus en het Göksel Yılmaz Ensemble en daarnaast werkte zij met Michel Banabila, Blaze Bayley, Thomas Zwijsen, Celine Cairo en Kristoffer Gildenlöw. Bakker is ook singer-songwriter en onlangs verscheen haar eerste solo-ep Vox/Viola.

Dit is niet de eerste samenwerking van Machinefabriek en Bakker. Eerder waren zij samen te horen in onder andere Halfslaap II (2015 en 2017) en Deining (2017). Zuydervelt is een muzikant die steeds weer nieuwe wegen zoekt, dus het mag geen verbazing wekken dat Short Scenes een geheel andere muzikale insteek laat horen dan bijvoorbeeld Deining, waarop Bakker steeds gedurende vijf minuten een toon speelde en zo steeds verder omhoog gleed om, eenmaal bij het hoogste punt aangekomen, de omgekeerde weg te bewandelen. Zuydervelt ging daarmee aan de slag en maakte daarvan een drone-achtig muziekstuk. Geen makkelijke kost, maar daar is het de Rotterdammer ook vast niet om te doen.

Het gaat hem echter ook niet om het maken van ongemakkelijke of tegendraadse muziek an sich. Zo laat Short Scenes zich vrij makkelijk beluisteren, als is aandacht nodig om alle finesses te kunnen horen. Het album bestaat uit twintig korte stukken die te veel details kennen, te veelomvattend zijn en soms ook iets te lang zijn om als miniatuurtjes door het leven te kunnen gaan. De titel is zo gek nog niet gekozen: het album bevat twintig scenes die bij elkaar een filmsoundtrack zouden kunnen vormen.

Startpunt van de stukken op Short Scenes zijn improvisaties van Bakker, die door Zuydervelt zijn bewerkt en tot nieuwe muziekstukken in elkaar zijn gezet, zonder vooropgezet plan. De elektronica-muzikant liet zich leiden door de opnamen van het (alt)vioolspel. Dat leidt tot een fragmentarisch en afwisselend, maar alles bij elkaar genomen toch ook consistent album waarop Zuydervelt het door hem bewerkte spel van Bakker op de voorgrond zet en hij daarnaast voor de elektronische ondergrond, accenten of ritmiek zorgt.

Dat gebeurt niet op opdringerige wijze, maar uiterst smaakvol en subtiel. De elektronische component is echter significant en ook duidelijk hoorbaar. Bakkers (bewerkte) spel is zeer variabel, al komen hele snelle loopjes en extreme uitspattingen niet voor dit album in aanmerking. Repeterende patronen des te meer, zoals in het openingsstuk, dat een folky inslag heeft.

In ‘Scene 2’ bewerkt Zuydervelt het vioolspel zodanig dat een echoënd effect ontstaat. In ‘Scene 3’ kruisen twee verschillende vioollijnen elkaar, terwijl krakende elektronica voorzichtig intervenieert. Echt klassiek klinkt Bakker in ‘Scene 5’, maar met zware klanken op de achtergrond ontstaat iets geheel anders, een stuk met dreiging. De wat voller klinkende altviool horen we tegelijkertijd met de viool in de zesde scene. Een sterk ritmische component is aanwezig in ‘Scene 8’. Mooi is ook hoe het vioolspel voor- en achtergrond verzorgt in het elfde stuk. In nummer 13 horen we Bakker niet alleen vioolspelen maar ook praten en in nummer 14, met bijna vier minuten het langste stuk op het album, slaat zij met de strijkstok op de snaren, is haar ademhaling te horen en horen we de viool fluisteren en lichtjes krassen. Opvallend is tot slot het synthpatroon in ‘Scene 18’, dat prachtig kleurt bij de altvioolklanken.

De woorden in de vorige alinea moeten worden gezien als een paar vage en ontoereikende schetsen van wat er allemaal gebeurt op Short Scenes. De muziek is te scharen onder ambient en drone, maar ook onder modern klassiek, en is ontstaan uit improvisatie. Het resultaat is inventief, afwisselend, spannend en vooral bloedmooi.