Aaron Martin & Machinefabriek "Cello Recycling"
1. Cello Recycling (Machinefabriek)
2. Piece 3 (Aaron Martin)
3. Piece 5 (Aaron Martin)
4. Piece 6 (Aaron Martin)
3" cd
Opgenomen in januari 2007
Het eerste stuk is gemaakt in opdracht van gallerie Lokaal 01 te Breda, voor hun speciale luister-kamer GeluidsPost. Het thema wat er aan verbonden werd was 'recycling'. Wat ik heb gedaan is cello stukken van Aaron Martin recyclen tot een nieuw stuk. Tracks 2 tot 4 zijn een paar voorbeelden van de originele opnames.
De foto voor de uitvouwhoes werd gemaakt door Laura Alfrey, een vriendin van Aaron.
Deze cd kost 7 euro (incl. verzending binnen Nederland)
> Bestellen?
Recensies
WWW.SUBJECTIVISTEN.ORG
Alsof dit nog niet genoeg is verschijnt er ook de mini cd-r Cello Recycling samen met de Amerikaanse cellist Aaron Martin. Aaron heeft een aantal originele cellostukken aangeleverd, die door Rutger in de eerste compositie van krap 12 minuten worden bewerkt. Hij recyclet als het ware de muziek van Aaron. Dit levert een zinderende soundscape op, waar de ene keer de cello duidelijk te horen is en waar soms slechts een schaduw van wat ooit een celloklank is geweest overblijft. In het laatste geval overheersen dan de met glitch overgoten, desolate drones. Deze combinatie levert misschien wel één van de mooiste Machinefabriek stukken ooit op. De drie korte tracks erna bevatten originele opnames van Aaron Martin, die zelf gezien zijn solomuziek ook niet vies is van een experiment. Zijn cellospel doet me dikwijls denken aan het droefgeestige spel van David Darling en Clogs, maar dan op een eigenzinnige manier. Ook dit is buitengewoon fraai te noemen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat de cello een instrument is waar ik een buitengewoon zwak voor heb, maar vooral omdat je er zulke heerlijke melancholische muziek mee kan maken.
CUTHANDS.BLOGSPOT
Machinefabriek. Man. This guy doesn't know how to stop being overproductive and high quality at the same time. All these lovely 3" cd-r's are worth every single penny and this little ditty is no exception. If you ever wondered what grey autumns in Holland feel like, just listen to Machinefabriek. Drones with a lot of thought and personality, aural fingerprints, stuff that makes time float.
Cello Recycling contains 4 pieces. All recordings made by cellist Aaron Martin, the first track being remixed by Machinefabriek. Eleven minutes of ghostly cello sounds, building up slowly and with huge respect for doomed silence. Like listening to an earthquake rumbling 200 hundred miles away with your ear to the soil. Towards the middle, the floaty flat drone gets punctured by exilirating low end fuzzquakes before drifting into the dense fog of haunted cello sounds again. There's always great dynamics going on in Machinefabriek's music so once you think you've had the best part there's always new developments around the corner. It really feels like a morning stroll through a foggy unknown.
Tracks 2 to 4 are short examples of Aaron Martin's original works. This way you get a slight idea about Machinefabriek's jolted mind. It's these tracks that make you realise how immaculate this dude works his craft and really, just a peek inside a gloomy mindstate. One with a love for melancholy and maybe even the haunted pasts of whatever interesting people he's met over the years.
I know all this praise might seem suspect coming from me as I just released a Machinefabriek chapter on my own label but if there's ever gonna be a bad Machinefabriek, I'd be seriously thrilled to slag it off. No joke. Up until now, pfft, you just can't knock dude's hustle.
OLD STYLE RABBIT TALES OF FORRY FURY
Op 'Cello Recycling'wordt het over een andere boeg gegooid. Zuydervelt staat niet alleen en de Amerikaan Aaron Martin is de helper op de cello. De cello wordt in de eerste en langste compositie gebruikt als een dreigend wapenfeit in minimale geluidskunst, waarbij het instrument zwoegt en kreunt onder druk van de drones van Zuydervelt. De volgende 3 tracks zijn solo composities van Martin die een sfeer van tragiek en melancholie uit de doeken doen. Het doet denken aan Rachel's, echter worden de composities gevormd door pedaalloops en een reeks uitgestrekte tonen die de term "klassieke drones" waardig zijn. Wij wenen mee, de tranen rollen van de wangen in deze momenten van verstilde sereniteit. Wat is het zalig om zo geraakt te worden, midden in de roos van het gevoel. ''Please listen to this record with eyes closed. Thank you''. Deze oprechte boodschap verklapt de meeslepende pracht van dit kleine schijfje.
BUBBA CHUPS (OP MUSICMETER.NL)
Ik vind het eerste nummer misschien wel het mooiste wat ik tot nu toe van Machinefabriek heb gehoord. Zo laag zijn mijn vloerstaanders zelden gegaan denk ik. Of mijn buren het leuk vinden weet ik niet, maar het ronkt en dreunt wel heerlijk de huiskamer door. :)
Het advies op het hoesje om met ogen dicht te luisteren kan ik iedereen aanraden en dan flink hard. Dan pas hoor je goed hoe driedimensionaal het geluid is. Er gaat een enorme dreiging vanuit terwijl het als een soort predator door de kamer zweeft en tegen de muren op klimt. Zal wellicht ook iets te maken hebben met het feit dat deze track speciaal voor Lokaal01 is gemaakt. Zorg alleen wel dat je een lekkere set tot je beschikking hebt met voldoende laag, anders valt het hele effect weg.
Wat betreft de Aaron Martin nummers, dit zijn inderdaad ook gewoon samples. Wat dat betreft moet je deze cd niet echt opvatten als een album met 4 nummers, met begin en eind. Op die manier is het volgens mij ook helemaal niet bedoeld. Maar ik vind de Aaron Martin nummers wel erg mooi, in tegenstelling tot de dreiging van het eerste nummer komen zijn nummers juist heel beschouwelijk over. Net als op zijn album Almond, maar dan wel op een heel andere manier. Hier zijn ze onbewerkt en rauw terwijl ze op Almond veel meer zijn uitgedacht en met allerlei samples.
VITAL WEEKLY (FRANS DE WAARD)
For those who are not in the direct area of the Dutch Breda and therefor missing out on Machinefabriek's 'GeluidPost' music, there is this little CD. I have no idea what 'GeluidPost' is, but I assume it's some nice environment where a specially composed piece of music is heard. Curated by Martijn Homan, Machinefabriek is the first in 2007 to do one. He takes the cello, as played by Aaron Martin, and feeds it through his array of electronics and create a dense, layered piece of electronics in a deep, atmospheric mood. Slightly distorted, so that it doesn't entirely hit the ambient wall, this is a sturdy Machinefabriek piece. The original sound pieces by Martin are also present on this disc,
although I'm not sure why. Perhaps a 'do-it-yourself' intention? Or perhaps a show-off: see what I can do with the original? Let's say, the first option, to stay on the positive side. There is some mighty transformation done on the original. And if in Breda hop by the gallery to see what it sounds like.
Cello recycling
cellorecyclinguitvouw